Przedszkole bardzo dużą wagę przywiązuje do ogólnego rozwoju dziecka, który odbywa się w języku polskim. Chcemy, by nasze dzieci poznały świat głównie przez działanie, stąd w przedszkolu ma miejsce bardzo dużo przemyślanych wycieczek i wydarzeń, które zapadają w pamięci dziecka przekazując mu wiedzę bez świadomości, że się uczy. Dbamy o jego rozwój manualny, intelektualny, rozwój kreatywności i umiejętności komunikacji. Zapewniamy przestrzeń do rozwoju osobistego, jak również kształtujemy umiejętności pracy w grupie, współbycia i przyjaznego współistnienia.
Kierujemy się:
Neurodydaktyka (brain based learning, brain compatible learning, brain friendly learning),
W teorii jest to bardzo dynamicznie rozwijająca się dziedzina stylu nauczania, która kryje tak fachowe określenia jak - detektor nowości i układ limbiczny, szlaki neuronalne, głębokość przetwarzania informacji, Homunkulus Penfielda, wewnętrzny układ nagrody, pamięć epizodyczna, neurony lustrzane.
W praktyce oznacza to takie organizowanie zajęć i aktywności dla dzieci, by w pierwszej kolejności czerpały z nich przyjemność, by chłonęły doświadczenia i wiedzę o świecie w ciekawym otoczeniu nie będąc w ogóle świadome tego, że się uczą. Oznacza to naukę przez aktywność, przez spotkania z ciekawymi ludźmi, naukę przez wyjście poza mury przedszkola i przez zaproszenie szeroko rozumianego świata do przedszkola.
Wszystko co robimy dla lub za ucznia, pozbawia go możliwości zrobienia tego samemu. Jean Piaget
Teoria Inteligencji Wielorakich Howarda Gardnera
W dużym skrócie jest to teoria od dawna znana w świecie anglistów, która obala mit podziału inteligencji na matematyczną i lingwistyczną rozszerzając typ uzdolnień i predyspozycji aż do ośmiu sfer działań (inteligencja matematyczna, lingwistyczna, muzyczna, biologiczna, kinestetyczna, interpersonalna, intrapersonalna, przestrzenna).
W praktyce przedszkolnej oznacza to takie organizowanie działań przedszkola i jego przestrzeni edukacyjnej, by każde dziecko mogło realizować swoje talenty i rozwijać określone predyspozycje.
Teoria Inteligencji Emocjonalnej Daniela Golemana
W teorii zajmuje się szeroko rozumianym sukcesem i rolą emocji na drodze do tego sukcesu. Kładzie nacisk na rozumienie własnych emocji i rozumienie emocji innych, na sposób wyrażania uczuć. Ważną rolę odgrywa też zdolność samo-motywacji i wytrwałości w osiąganiu celów.
W praktyce przedszkolnej oznacza to sterowanie procesem edukacyjnym, by dzieci same motywowały się i mogły naocznie doznać poczucia sukcesu własnych działań. Oznacza to również nacisk na komunikację emocjonalną i takie wyrażanie własnych emocji, by osiągnąć własny cel i zaspokoić swoje potrzeby bez uszczerbku dla drugiej osoby czy zasad dobrego współżycia.